“معجزه” از عجز میآید یعنی ناتوانی برای انکار حقیقت… و پیامبران برای اثبات پروردگارشان معجزه میکردند… معجزه ابراهیم گلستان کردن آتش بود… معجزه موسی و عیسی با شکافتن دریا و زنده کردن مردگان اتفاق افتاد…اما معجزه فرستاده آخر باید یک اعجاز کماکان و همواره میشد… یک عجز ابدی برای منکران حقیقت تا آخر دنیا…
قرآن معجزه ابدی آخرین فرستاده است که تکتک کلماتش بدون پس و پیش توی گوش آدمهای جهان نجوا خواهد شد تا هیچکس حقیقت را انکار نکند…