بارزترین کارکرد هر تمدن پیشتازی، تربیت انسان است. کدام تمدن میتواند انسان تربیت کند؟ نه هر انسانی، انسان طرازی با این شعار که “من نباشم تا همه باشند” یعنی پشت پا زدن به تفکرات اگوسنتریسم به اومانیسم به تفکرات لیبرالیسم، به مکتب هدونیسم و مکاتب منحط دیگر غربی.
فاصله هر چه بیشتر زندگی اول در فضای واقعی و زندگی دوم در فضای مجازی بحران هویت و از خودبیگانگی رو به دنبال داره . بحرانی که فقط با مصرف گرایی و هرکاری بخواهم بکنم قابل التیامه اونم به صورت موقت.