فی خضم إعصار الجمل، ونیران صفین، وعاصفة النهروان، کان الإمام الحسن (علیه السلام) یقاتل بسیفه إلی جانب والده، ثابتًا کالسند المتین. جنبًا إلی جنب مع أسد الله، لم یکن مجرد ابن، بل کان رفیقًا مخلصًا لأمیر المؤمنین علی (علیه السلام). هذا التصمیم نافذة إلی تلک اللحظة الخالدة.

Amid the whirlwind of Jamal, the flames of Siffin, and the storm of Nahrawan, Imam Hasan (peace be upon him) wielded his sword and stood firm like his father’s right hand. Shoulder to shoulder with the Lion of God, he was not just a son but a loyal comrade of Amir al-Mu’minin, Ali (peace be upon him). This design is a window into that eternal moment.

از قلب مردم تا قلب آسمان … راهی که تنها مردان خدا آن را می‌شناسند. برای مردی که تمام زندگی‌اش را وقف حمایت از مظلومین کرد.

اینکه می آید چرا این قدر ابرو در هم است / باد مویش می برد با گیسوانش باد را / آن قدر گیسو و باد وباد وگیسو در هم است / ولادت حضرت عباس علیه‌السلام مبارک باد

زمانی که قافله امام حسین علیه‌السلام قصد ترک مکه و عزیمت به کربلا را داشت، حضرت عباس علیه‌السلام، بر بام کعبه خطبه‌ای طوفانی ایراد کردند که در ادامه بخشی از آن را می‌خوانید.